Wpływ czytania na rozwój dzieci i młodzieży

WPŁYW CZYTANIA
NA ROZWÓJ DZIECI I MŁODZIEŻY

Sukces jednostek i społeczeństw zależy od ich wiedzy. Zaś kluczem do wiedzy jest wciąż czytanie. Wiele osób nie czyta, choć to potrafi. Dlaczego? Nawyk i potrzeba czytania muszą powstać w dzieciństwie. Dzięki temu dzieci rozwijają wyobraźnię, wzbogacają swoje słownictwo i styl wypowiedzi. Są to prawdy ogólnie znane
i często powtarzane.

Współczesny świat jest dla dzieci często trudny i niezbyt przychylny. Pośpiech i stres, brak czasu dla dziecka, ignorowanie ich potrzeb psychicznych, nadmiar mediów elektronicznych powodują, że coraz więcej dzieci i młodzieży ma problemy emocjonalne i coraz gorzej posługuje się językiem. Dziecko, które nie do końca świadomie posługuje się językiem i posiada niewielki zasób słów, nie jest w stanie samo czytać, gdyż jest to dla niego trudne i zbyt nudne. Zwłaszcza w dobie atrakcyjnej i niewymagającej wysiłku nachalnej telewizji i Internetu.

Język jest przy tym narzędziem służącym myśleniu, również matematycznemu. A słabo czytające dzieci coraz mniej chętnie czytają i mają niższe wyniki w nauce.

Biegłość w czytaniu czyni dziecko zdolnym do dalszego kształcenia. Dzieci mają kłopoty z nauką, gdyż nie potrafią czytać ze zrozumieniem. Stąd też wielkim zadaniem rodziców jest wytworzenie silnej motywacji do czytania od najmłodszych lat, sprawienie, aby czytanie było zajęciem atrakcyjnym, aby książka zaspokajała różnorodne pragnienia i potrzeby dziecka – emocjonalne
i intelektualne. Istnieje wiele przyczyn tego, że dzieci nie chcą tego sięgać po książkę. Powodem jest brak nawyku czytania.

DLACZEGO
TRZEBA CZYTAĆ DZIECIOM?

Wspólne czytanie jest formą mądrego kontaktu z dzieckiem
i doskonałą metodą wychowawczą.

Czytanie pomaga zrozumieć innych ludzi

Czytanie książek pomaga w zrozumieniu innych ludzi, ich problemów, rozterek i motywów działania. Otwiera oczy na świat i drugiego człowieka. Literatura wywiera ogromny wpływ na rozwój emocjonalny dziecka:

 – oddziałując na uczucia

 – wprowadza w świat fantazji

 – wyrabia codzienne nawyki.

Czytanie to świetny sposób na rozmowę z innymi.

Czytanie książek daje nam możliwość rozmawiania z innymi i wymiany poglądów na temat przeczytanych książek.

Sięgamy po książki, jeśli widzimy, że ktoś inny to robi.

Książka rozwija wyobraźnię
i uczy koncentracji

W dzisiejszym świecie ludzie żyją w ciągłym pośpiechu, warto znaleźć czas na czytanie, aby się wyciszyć i zrobić coś dla siebie. Czytanie rozwija, uczy koncentracji i pobudza naszą fantazję. Czytanie doskonali pamięć i koncentrację. Aby w pełni „wejść” w książkowy świat i zrozumieć co czytamy – musimy skupić się na tekście i skoncentrować, odłączyć od świata zewnętrznego. Czytając pobudzamy wyobraźnię, zdobywamy nową wiedzę i łączymy ją z tym, co już wiemy. Dzięki temu nasz mózg pracuje i doskonali swoje działanie, co z kolei wpływa na naszą pamięć – badania pokazują, że czytelnicy mają dużo lepszą niż, np. miłośnicy seriali.

ROLA RODZINY W ROZBUDZANIU
POTRZEB CZYTELNICZYCH

– Potrzeba kontaktów z książką nie powstaje u dziecka samorzutnie. Dziecko nie odczuje jej braku, jeśli w ogóle nie będzie się z nią stykać.

– O rozwoju i rozbudzaniu dziecka umysłu w znacznym stopniu decydują najwcześniejsze lata życia, czyli ten okres, w którym pozostaje on pod bezpośrednim wpływem rodziny.

– Jeśli chcemy, aby nasze dziecko czytało, musimy poświęcić mu więcej czasu i codziennie opowiadać mu baśnie, czytać bajki, opowiadania, wiersze. Dziecko musi widzieć rodziców czytających.

– Czytanie książek małym dzieciom to doskonała metoda wychowawcza. Główna rola przypada rodzicom poprzez czytelniczą inicjację w domu oraz narzucenie zasady selekcji odbioru programów telewizyjnych.

– Jeżeli od najmłodszych lat uda nam się ukształtować pozytywny stosunek do czytania, będzie on procentował w całym późniejszym życiu dziecka.

Czytanie –
– oto najlepszy sposób uczenia się
.

                                                                         Aleksander Puszkin

 

 

Oto siedem najważniejszych zalet czytania wpływających na rozwój osobowości dzieci:

  1. Czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu. Zanim małe dziecko nauczy się mówić – najpierw uczy się rozumieć mowę, czyli tworzy tzw. słownik bierny. Ta prawidłowość jest związana z kolejnością dojrzewania poszczególnych ośrodków w mózgu odpowiedzialnych za rozumienie oraz artykułowanie mowy. Nauka mowy rozpoczyna się więc tak naprawdę od momentu kiedy niemowlę zaczyna być otaczane mową.
  2. Czytanie kilkulatkowi rozbudza w nim ciekawość świata i pomaga mu zrozumieć siebie i innych. Wzory zachowań bohaterów bajkowych są przyjmowane przez najmłodszych bezkrytyczne – często możemy zaobserwować, że maluch odtwarza zachowanie ulubionej postaci bajkowej. Utożsamia się z postacią głównego bohatera; towarzyszy mu w wędrówce, razem z nim przeżywa radość, strach, smutek czy ból. Nawiązuje przyjaźnie, stawia czoła wrogom, odpoczywa, bawi się. Dzieci szybko uczą się poprzez przykład – naśladując. Dzięki tej identyfikacji zapoznaje się z całą gamą emocji, uczuć i postaw. Uczy się zachowań społecznie akceptowanych oraz tych, które są potępiane.
  3. Czytanie stymuluje rozwój mowy i usprawnia pamięć. Książki ubogacają tak bierny (rozumienie) jaki czynny (mowa) słownik dziecka, poszerzając wiedzę o świecie i pomagając w ten sposób odnosić sukcesy w przedszkolu i w szkole. Czytanie pomaga także w przezwyciężaniu dysleksji. Dzieci zapoznając się z bogactwem języka literackiego nabywają umiejętność poprawnego wysławiania się, mobilizuje do tworzenia własnych opowiadań i wierszy.
  4. Czytanie kształtuje wrażliwość moralną dziecka. Dzieci, którym rodzice regularnie czytają szybciej się rozwijają, łatwiej przyswajają wiedzę o świecie i ludziach, a także czują się bezpieczne i kochane. Świadczy o tym min. jego żywa reakcja kiedy słuchając opowiadania śmieje się, płacze, a czasem nieruchomieje w momentach napięcia.
  5. Książki kształtują pozytywny obraz siebie. Dziecko, czytając wraz z rodzicem, może pochwalić się swoją wiedzą. Chętniej będzie uczyło się i poznawało nowe pojęcia – ma to wpływ na ogólny rozwój społeczny dziecka. Książka zaspokaja potrzebę informacji i wzbogaca zasób wiadomości, zaś ilustracje w książkach ułatwiają tworzenie wyobrażeń o miejscach odległych i niedostępnych w codziennym życiu.
  6. Czytanie odpowiada również za budowanie szczególnego rodzaju więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami a dziećmi. Wspólne czytanie jest szczególną formą spędzania czasu z dzieckiem. To przynosi zarówno „korzyści natychmiastowe” ,jak i procentuje na przyszłość. Dzięki czytaniu cała rodzina może wspólnie spędzać czas, a przeczytane treści mogą stanowić pretekst do wspólnych rozmów.
  7. Wspólne głośne czytanie z dzieckiem pomoże mu pokonać wiele problemów wieku dorastania. Literatura daje wsparcie w zmaganiu z różnymi problemami. Ukazuje różnorodne wzorce myślenia. Ogromną rolę odgrywają tutaj bajki terapeutyczne. Jest to literatura powszechnie znana i dostępna. Według Marii Molickiej znanej bajkoterapeutki, jest ona ważną metodą wspierania i oddziaływania terapeutycznego we wczesnych okresach rozwoju dziecka. Może pomóc w efektywnym radzeniu sobie z sytuacjami trudnymi takimi jak: frustracje, lęki, niska samoocena, uzależnienia. Taka literatura kompensuje niezaspokojone potrzeby oraz wpływa na kształtowanie się poczucia własnej wartości. Ale w głośnym czytaniu chodzi tak naprawdę o to, aby poświęcić dziecku swój czas, uwagę, a przy tym miłość.

Codzienne czytanie dziecku:

  • Zapewnia emocjonalny rozwój dziecka;
  • Rozwija język, pamięć i wyobraźnię;
  • Uczy myślenia, poprawia koncentrację;
  • Wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka;
  • Poszerza wiedzę ogólną;
  • Ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole;
  • Uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu;
  • Zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów;
  • Chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury;
  • Kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie.

Pasowanie uczniów klasy 2 SP na czytelnika

Znalezione obrazy dla zapytania pasowanie na czytelnika
          18 października w bibliotece szkoły podstawowej było wielkie święto – w gronie czytelników powitaliśmy uczniów klasy drugiej szkoły podstawowej. Impreza czytelnicza, przygotowana przez panią z biblioteki oraz wychowawczynię klasy drugiej, odbyła się w pomieszczeniu bibliotecznym.

            Podczas tego spotkania dzieci zapoznały się z regulaminem obowiązującym w bibliotece szkolnej. Nauczyły się bezpiecznego poruszania między regałami. Uczniowie wykazali się dużą wiedzą na temat korzyści z bycia czytelnikiem oraz obcowania z literaturą. Pochwaliły się pięknymi recytacjami i znajomością bajkowych postaci.

           Na koniec uroczystości wicedyrektor ZSS pani Barbara Kubat pasowała uczniów klasy drugiej na czytelnika biblioteki szkolnej.

                                                                                       Nauczyciel biblioteki
Magdalena Kowalewska

Międzynarodowy dzień książki i praw autorskich

Znalezione obrazy dla zapytania światowy dzień książki 2016
23 KWIETNIA
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ KSIĄŻKI
I PRAW AUTORSKICH

 

         Pomysł świętowania Dnia Książki wywodzi się z Katalonii.  23 kwietnia w tym regionie Hiszpanii obchodzi się hucznie święto narodowe, dzień jej patrona św. Jerzego (Sant Jordi). Zgodnie z długą tradycją obdarowywano w ten dzień kobiety czerwonymi różami, mającymi symbolizować krew smoka pokonanego przez świętego. Później kobiety zaczęły odwzajemniać się mężczyznom podarunkami z książek. Obecnie każdy,  kto w tym rejonie Hiszpanii kupi książkę w dniu 23 kwietnia, otrzymuje z nią kwiat.

        Pomysł organizacji święta zrodził się w Katalonii już w 1926 roku. Jego autorem był wydawca z Walencji, Vicente Clavel Andrés. Oficjalnie Dzień Książki zaczęto jednak w Hiszpanii obchodzić cztery lata później, w 1930 roku. Zwyczaj ten podchwyciły w 1964 roku pozostałe kraje hiszpańskojęzyczne na świecie.

        Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich obchodzony jest w większości krajów od 1996 roku. Ustanowiono go rok wcześniej na 28. sesji Konferencji Generalnej UNESCO (na wniosek rządu Hiszpanii i Międzynarodowej Unii Wydawców), w celu promocji czytelnictwa i ochrony własności intelektualnej. Dla literatury światowej data 23 kwietnia ma symboliczne znaczenie. W tym dniu    (w roku 1616) zmarli Miguel de Cervantes, William Szekspir i historyk peruwiański Inca Garcilaso de la Vega. Na ten sam dzień przypada również rocznica urodzin lub śmierci innych wybitnych pisarzy, np. Maurice’a Druona, Halldóra Laxnessa, Vladimira Nabokova, Josepa Pla i Manuela Mejía Vallejo.

         W Polsce dzień ten świętujemy od 2007 roku. Podobnie jak we wszystkich krajach, jest on okazją do prezentacji książki, spotkań z twórcami, wieczorów autorskich, wystaw i zabaw organizowanych przez szkoły, a także obdarowywania się książkami (w tym audio- i e-bookami). Księgarze w wielu krajach mają zwyczaj rozdawania dzieciom talonów na książki i przekazywania organizacjom humanitarnym części pieniędzy uzyskanych tego dnia ze sprzedaży. W Hiszpanii 23 kwietnia król wręcza najpoważniejszą nagrodę literacką dla autora hiszpańskojęzycznego dzieła – Premio Cervantes.

          W naszej szkole również w sposób niecodzienny uhonorowaliśmy ten dzień.
Uczennica klasy II B Weronika Pupek, w ramach projektu edukacyjnego „Jak zachęcić młodzież do czytania książek?”, zorganizowała szkolną prezentację książek lubianych przez uczniów. Klasy gimnazjalne najpierw miały przeprowadzić wewnątrzklasowe głosowanie na ulubioną książkę, zredagować hasło promujące czytelnictwo i wykonać krótką prezentację wybranej lektury, i przedstawić ją przed zebraną w sali gimnastycznej publicznością szkolną. Oto tytuły najbardziej cieszące się sympatią naszych gimnazjalistów: Córka czarownic Doroty Terakowskiej, Chłopiec w pasiastej piżamie Johna Boyn, Szukając Alaski Johna Green, a także… Stary człowiek i morze Ernesta Hemingway. Opiekunem projektu była p. Ewa Norowska-Wnuk

Z okazji Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich życzymy wszystkim czytelnikom nieograniczonego dostępu do książek oraz radości płynącej z ich czytania.

Opracowanie:
Ewa Norowska-Wnuk

Międzynarodowa wymiana słów


MIĘDZYNARODOWA WYMIANA SŁÓW,
CZYLI ZAPOŻYCZENIA JĘZYKOWE,

O KTÓRYCH NIE MIAŁEŚ/AŚ POJĘCIA


        Czy znasz pochodzenie słów takich jak: „bankiet”, „garderoba”, „sałatka” czy „por”? Czy wiesz, że polskie słowo „granica” zostało zaadaptowane w języku niemieckim, norweskim i duńskim. Sprawdź, co wiesz o pochodzeniu słów w języku polskim i jego wykorzystaniu w innych językach!

       Na język polski na przestrzeni wieków wpłynęły w dużym stopniu zawirowania historyczne i sytuacja polityczna. W konsekwencji, znajdziemy  w naszym języku naleciałości z czeskiego, francuskiego, niemieckiego czy angielskiego. Zapożyczone słowa znajdziemy we wszystkich dziedzinach życia, m.in. w religii, polityce, kuchni, modzie, architekturze, prawie i technologii.

Włoska kuchnia, angielka rozrywka, francuska moda

        Poniżej garść słów, których używamy na co dzień, ale nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że pochodzą z innego języka. Zacznijmy od jedzenia. Jest to kategoria, w której bardzo często pojawiają się zapożyczenia. Uwielbiamy pizzę (wł.), raczymy się tortillami (hiszp.). W naszym koszyku zakupowym często znajduje się kalafior (wł. cavolfiore), por (wł. porro) czy musztarda (wł. mostarda). Zajadamy się sałatkami (z wł. insalata), bagietkami (fr. baguette) czy krakersami (ang. crackers). Gdy jesteśmy chorzy wypijamy hektolitry bulionu (fr. buillon), a gdy jesteśmy szczęśliwi – hektolitry szampana (fr. champagne).

       Uczestnicząc w wydarzeniach kulturalnych również używamy całkiem sporo zapożyczeń. Na koncertach (łac. concerto) niejednokrotnie możemy usłyszeć grę na fortepianie (wł. pianoforte). Jeśli melodia (z gr.) oraz rytm  (z wł. ritmo) nas zachwycą, bijemy brawa (wł. bravo). Naszym hobby (z ang.) może być też oglądanie filmowych bestsellerów (ang.), którym często towarzyszy dubbing (ang.), chociaż niektórzy zdecydowanie preferują napisy. Są również tacy, którzy wolą bardziej kameralne spotkania, np. w kasyno    (wł. casinò), gdzie można pograć chociażby w brydża (ang. bridge).

         Niezwykle trendy (z ang.) jest też uczestniczenie w bankietach (wł. banchetto) czy wernisażach (fr. vernissage) uświetniających artystyczne wydarzenia, jak chociażby biennale (wł.). Jeśli gala (wł.), to wiadomo, że musimy wybrać odpowiednią kreację. W garderobach (fr. garde-robe) też znajduje się wiele ubraniowych zapożyczeń. W szufladach (niem. schublade) naszych babek znajdowały się gorsety (fr. corset), teraz możemy znaleźć tam wygodniejsze ubrania jak szmizjerki (fr. robe chemisier) czy poncza (hiszp. poncho). Z kolei w podróży ubrania przenosimy w torbach (tur.) lub walizkach (fr. valise).

Polskie słowa zagranicą

          Niewiele osób wie, że elementy języka polskiego występują również w innych językach. Wśród międzynarodowych słów, pochodzących prawdopodobnie z naszego języka, wymienia się chociażby słowo „granica”, obecne w języku naszych niemieckich sąsiadów czy w językach skandynawskich. Innym międzynarodowym polskim słowem jest nazwa gleby – „rędzina”, a także słowo „ogonek”, używane w kontekście nazwy znaku diakrytycznego – komentuje Sylwia Rogalska, Country Manager EF Education First, firmy, która od 51 lat organizuje wyjazdy językowe za granicę.

            W języku litewskim podobno można sklasyfikować przynajmniej 500 popularnych słów zapożyczonych z języka polskiego. Wśród nich znajdą się m.in. takie słowa jak popierius (pol. papier), arbata (pol. herbata), vysnia   (pol. wiśnia) czy cukrus (pol. cukier). Niektóre źródła podają, że język polski mógł mieć wpływ nawet na 14% słów z j. ukraińskiego. Liczba ta wydaje się być niezwykle wysoka, warto jednak zauważyć, że oba języki mocno przenikały się ze sobą na przełomie wieków. Przykładami zapożyczeń są: cikawyj (pol. ciekawy), wybytnyj (pol. wybitny), powit (pol. powiat) czy pereszkoda (pol. przeszkoda).

           Polonizmy występują również w innych, mniej oczywistych krajach. Język rumuński zapożyczył z naszego języka takie słowa, jak: baba, pan, povidla (pol. powidła) czy smîntînă (pol. śmietana). Czesi podobno przejęli od nas słowa wyrok (cz. výrok), powszechny (cz. povechný) czy samouk. Język niemiecki również zaadaptował kilka polskich słów: twaróg (niem. quark), szabla (niem. säbel), szczygieł (niem. sHYPERLINK "https://de.wikipedia.org/wiki/Stieglitz"tieglitz ), czy nazwy ryb, jak chociażby karaś (niem. karausche).

Za: newseria.pl

           Opracowała
Ewa Norowska-Wnuk

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego


21 lutego
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego 2017 [fot. UNESCO]

 

           W naszej szkole również pamiętamy o tym dniu i staramy się, by dbałość o poprawność i kulturę językową nie była nam przykrym obowiązkiem, ale powodem do dumy.

            Na datę obchodów Międzynarodowego Języka Ojczystego wybrany został 21 lutego, dla upamiętnienia wydarzenia z 1952 roku, kiedy to w stolicy Bangladeszu Dhace, pięciu studentów zginęło podczas demonstracji. Domagali się oni uznania bengalskiego – ich języka ojczystego – za jeden z dwóch urzędowych języków ówczesnego państwa Pakistan.
          Obecnie na świecie używa się 6-7 tysięcy języków, jednak dokładne ustalenie tej liczby utrudnia brak zgody wśród językoznawców, co do klasyfikacji niektórych dialektów jako odrębnych języków. Najpopularniejsze języki ojczyste to: mandaryński – 1 213 mln użytkowników, angielski – 1 200 mln użytkowników, hiszpański – 550 mln, hindi – 450 mln i arabski – 390 mln (według publikacji „Języki świata” UNESCO).
          Uwzględniwszy trudności z rozróżnieniem odrębnych języków i dialektów, językoznawcy szacują, że w historii ludzkości istniało ok. 13 tys. języków. Z upływem  wieków niektóre z nich zanikały i ginęły. Specjalistów niepokoi jednak tempo, jakie ten proces przybrał w ostatnich latach. Obecnie główną przyczyną wymierania języków jest wypieranie jednych przez inne, w miarę jak użytkownicy języków mniejszościowych zaczynają posługiwać się językami dominującymi, kojarzonymi z prestiżem lub bogactwem.
         Do najbardziej zagrożonych należą języki Aborygenów, a także języki afrykańskie oraz dialekty indiańskie i niektóre języki plemion z Indii, między innymi z Andamanów.
        80% mieszkańców Ziemi posługuje się 83 językami. Przetrwanie 3,5 tysiąca najrzadszych zależy zaledwie od 0,2 % ludzkości. Najbardziej zagrożone są te używane wyłącznie w mowie, bo umierają wraz z ostatnimi ludźmi, którzy nimi władają. Znane są jednak przypadki, gdy udało się odwrócić los wymierającego języka.

         UNESCO opracowało: „Atlas języków zagrożonych”, w którym można znaleźć dane na temat 3 tysięcy języków.

       Z obszarem Polski związanych jest osiem z nich, mianowicie: kaszubski, białoruski, jidysz, rusiński, romski, poleski, wilamowicki (pochodzący od wschodnioniemieckiego, którym mówi obecnie około 70 starszych mieszkańców miasteczka Wilamowice koło Bielska Białej), a także słowiński, który od lat 60. XX wieku uważany jest za wymarły.
          W Polsce od niedawna problemem było zagrożenie języka kaszubskiego. Podczas spisu powszechnego w 2002 roku używanie go jako języka domowego zadeklarowało 52 tysiące osób. W 2005 roku Kaszubom udało się otrzymać status społeczności posługującej się językiem regionalnym, co spowodowało, że uzyskali w Polsce takie same prawa, jak mniejszości narodowe i etniczne. Od tego czasu na Kaszubach zaczęły powstawać instytucje, organizacje i stowarzyszenia działające na rzecz kultury i języka kaszubskiego. Obecnie uczy się go ponad 17 tysięcy uczniów.
        Trwa też dyskusja nad nadaniem statusu języka regionalnego dialektowi śląskiemu. W spisie powszechnym z 2002 roku 173 tysiące osób wpisało narodowość śląską, a 65 tysięcy podało język śląski jako język używany w domu. Objęcie mowy śląskiej statusem języka regionalnego zapewniłoby środki na nauczanie tego języka, tak jak to się ma z kaszubskim. Uznanie mowy śląskiej za język regionalny umożliwiłby też uznanie go w przyszłości za drugi język urzędowy, gdy za taką opcją opowiedziałoby się co najmniej 20% mieszkańców regionu.
          Spór, jaki od lat toczy się w tej sprawie, ma charakter zarówno językoznawczy, jak i społeczny. Rada Języka Polskiego w 2010 roku orzekła, że mowa śląska to dialekt języka polskiego, w dodatku wewnętrznie bardzo zróżnicowany, nie można jej więc traktować jak języka regionalnego.
         W Polsce od kilku lat prowadzona jest kampania „Ojczysty – dodaj do ulubionych”, której celem jest kształtowanie świadomości językowej Polaków, a także propagowanie dbałości o poprawność polszczyzny. Polszczyzna jest jednym  z 25 największych języków na świecie, posługuje się nią około 40 mln ludzi w Polsce   i poza jej granicami. Jak wykazują badania przeprowadzone pod koniec XX wieku, jest ona symbolem tożsamości narodowej: 92 % Polaków uważa, że tym, co spaja naród, jest właśnie język.

           Organizatorzy kampanii „Ojczysty – dodaj do ulubionych” – Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowe Centrum Kultury i Rada Języka Polskiego – chcą, aby kampania przyczyniła się do podnoszenia świadomości językowej, ugruntowania poczucia, że polszczyzna jest tworzona przez każdego użytkownika, że każdy jest za nią odpowiedzialny. Honorowy patronat nad kampania objął prezydent Bronisław Komorowski.

 

Zobacz spot kampanii pochodziący ze strony www.bialystokonline.pl:

Opracowała
Ewa Norowska-Wnuk

Stan czytelnictwa w I półroczu


GIMNAZJUM

I miejsce – III c  – 45 książek
II miejsce ex aequo – I b i III b – 44 książki
III miejsce – II c – 42 książki

IV m. III a – 41 książek
V m. II a – 40 książek
VI m. II b – 31 książek
VII m. I a – 19 książek

LICEUM

I miejsce – klasa II – 115 książek
II miejsce – klasa III – 65 książek
III miejsce – klasa I – 14 książek

Zestawienie wyników:
Ewa Norowska-Wnuk

Nowości w bibliotece


Zapraszam serdecznie wszystkich po nowości, które znalazły się w naszej bibliotece po ostatnich obszernych zakupach!

 

Kiera Cass Selekcja: Rywalki, Elita, Jedyna

Dorota Terakowska Córka czarownic

Dorota Terakowska Tam, gdzie spadają anioły

J. M. R. Michalski Dwie strony medalu

Sheri Rose Shepherd Moja księżniczko

Barbara Rosiek Pamiętnik narkomanki

Małgorzata Musierowicz Szósta klepka

Małgorzata Musierowicz Małomówny i rodzina

Bianka Minte-König Komórkowa miłość

Becca Fitzpatrick Szeptem

Becca Fitzpatrick Niebezpieczne kłamstwa

Katarzyna Majgier Trzynastka na karku

Jutty Richter Lato szczupaka

John Marsden seria 7 tomów Jutro

 

Lauren Kate Upadli

Lauren Kate Udręka

Lauren Kate Namiętność

Lauren Kate Uniesienie

Lauren Kate Zakochani

Lauren Kate Przebaczenie

 

Cassandra Clare Miasto Kości

Cassandra Clare Dary Anioła

Cassandra Clare Miasto Popiołów

Cassandra Clare Miasto Szkła

Cassandra Clare Miasto Niebiańskiego Ognia

Cassandra Clare Miasto Upadłych Aniołów

Cassandra Clare Miasto Zagubionych Dusz

 

Christopher Paolini dalsze przygody Eragona    Najstarszy t. I i II

Christopher Paolini Brisingr t. I i II

Christopher Paolini Dziedzictwo t. I i II

Christiane Felscherinow My, dzieci z dworca ZOO

Nathan Filer Zapytaj księżyc

 

John Green Papierowe miasta

John Green Gwiazd naszych wina

Jostein Gaarder Świat Zofii

Jimmy Liao Księżyc zapomniał

Małgorzata Adamczyk-Gutowska 110 ulic

Małgorzata Adamczyk-Gutowska 220 linii

Marcin Szczygielski Czarny młyn

 

Andrzej Sapkowski Saga o Wiedźminie t. I-VIII

                                     Czas pogardy

                                     Chrzest ognia

                                     Ostatnie życzenie

                                     Miecz przeznaczenia

                                     Krew Elfów

                                     Wieża Jaskółki

                                     Pani jeziora

                                     Sezon burz

Andrzej Sapkowski Trylogia husycka t. I-III

                                       Narrenturm

                                       Boży wojownicy

                                       Lux perpetua

 

George R. R. Martin Gra o tron

George R. R. Martin Starcie królów

George R. R. Martin Nawałnica mieczy. Stal i śnieg

George R. R. Martin Nawałnica mieczy. Krew i złoto

George R. R. Martin Uczta dla wron. Cienie śmierci

George R. R. Martin Uczta dla wron. Sieć spisków

George R. R. Martin Taniec ze smokami 1.

George R. R. Martin Taniec ze smokami 2.

 

Stephenie Meyer Zmierzch

Stephenie Meyer Księżyc w nowiu

Stephenie Meyer Zaćmienie

Stephenie Meyer Przed świtem

Stephenie Meyer Życie i śmierć

 

Suzanne Collins Igrzyska śmierci

Suzanne Collins W pierścieniu ognia

Suzanne Collins Kosogłos

 

Leszek Kołakowski 13 bajek z Królestw Lailonii

Leszek Kołakowski Mini wykłady o maxi sprawach

Józef Tischner Historia filozofii po góralsku

Thomas Mann Czarodziejska góra

Umberto Ecco Imię róży

Ryszard Kapuściński Heban

 

John R. R. Tolkien Hobbit, czyli tam i z powrotem

John R. R. Tolkien Władca pierścieni. Drużyna pierścienia

John R. R. Tolkien Władca pierścieni. Dwie wieże

John R. R. Tolkien Władca pierścieni. Powrót króla

 

Ann Brashares Stowarzyszenie wędrujących dżinsów

Ann Brashares Stowarzyszenie wędrujących dżinsów. Rok później

Ann Brashares Stowarzyszenie wędrujących dżinsów. Trzecie lato

Ann Brashares Stowarzyszenie wędrujących dżinsów. Ostatnie lato

 

Blue Jeans Cześć, księżniczko

Blue Jeans Nie uśmiechaj się, bo się zakocham

 

Holly Smale Geek Girl. Modelka z przypadku

Holly Smale Geek Girl. Japońska katastrofa

 

Sherrilyn Kenyon Kroniki Nicka. Nieskończoność

Sherrilyn Kenyon Kroniki Nicka. Niezwyciężony

 

Morgan Matson Lato drugiej szansy

Morgan Matson Odkąd cię nie ma

 

Jennifer Echols Love story

Jennifer Echols  Miłość, flirt i inne zdarzenia losowe

Jennifer Echols Uratuj mnie

 

Catherine Ryan Hyde Nie pozwól mi odejść

 

Alexandra Monir Poza czasem

Alexandra Monir Władcy czasu

 

Frances O Roark Sekretne sprawy dziewczyn

Frances O Roark Sekretny język dziewczyn

Frances O Roark Sekretny świat dziewczyn

 

Jo Whittemore Ta dziewczyna jest trochę dziwna

Barbara Dee Wszystko ok.

Henry Rider Hadgard Ona
 

Satysfakcji z czytania
Ewa Norowska-Wnuk

Dzień prawdziwie przedświąteczny

Pomysł na biznes bożonarodzeniowy
        21 grudnia w naszej szkole był już dniem prawdziwie przedświątecznym. Bożonarodzeniową atmosferę wyczarowywały nam dziewczęta deklamujące poetyckie utwory poświęcone Wigilii i Świętom Narodzenia Jezusa. Przygotowywały one swój występ pod kierunkiem p. Ewy Norowskiej-Wnuk w ramach dodatkowych zajęć promujących czytelnictwo i doskonalących technikę mówienia i czytania.

        Na początku wystąpiła Gabriela Jackiewicz z utworem Ludwika J. Kerna Szkoda i Nikolina Szczech deklamując Wiersz staroświecki ks. Jana Twardowskiego. Następnie Marta Bastek zaprezentowała Gwiazdę Leopolda Staffa, Anna Staniszewska W ten wigilijny wieczór i Jana Kasprowicza Przy wigilijnym stole, a Julia Marcinczyk Wiersz wigilijny o. Franciszka Czarnowskiego.
        Na każdej przerwie międzylekcyjnej posłuchać można było także kolęd odtwarzanych jako tło deklamującym dziewczętom, a Julia Gnoza zaśpiewała na żywo kolędę w języku angielskim.
        Na wieczorny występ towarzyszący kiermaszowi Gabriela Jackiewicz, Nikolina Szczech i Julia Marcinczyk przygotowały również wiersze, które przedstawią już nie tylko uczniom i nauczycielom, ale także rodzicom.

        Za pomoc w technicznej realizacji wydarzenia dziękuję chłopcom z klasy II LO – Kornelowi Grudziądzowi, Kacprowi Ludwikowskiemu, Dawidowi Stachelkowi i Pawłowi Rachubce, a także Julii Gnozie za dzielne i efektywne zastępstwo!

Organizatorka wydarzenia:
Ewa Norowska-Wnuk

Upamiętnienie 98. rocznicy odzyskania niepodległości w SP1

      W Szkole Podstawowej nr 1 w Rucianem-Nidzie podczas uroczystości związanej z 98. rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości nasze uczennice wystąpiły z deklamacją utworów upamiętniających to wydarzenie.  Natalia Ignaczuk, Gabriela Jackiewicz, Amelia Jędrzejczyk, Nikolina Szczech z klasy II C i Julia Marcinczyk z I A zaprezentowały wiersze, nad przygotowaniami których czuwała pani Ewa Norowska-Wnuk.

   

Występ dziewcząt z okazji 11 Listopada był też jednym z działań będących efektem spotkań promujących czytelnictwo i doskonalących technikę mówienia,   i czytania organizowanych przez naszą bibliotekę, a także współpracy między biblioteką w SP nr 1 i naszą.

 

Ewa Norowska-Wnuk